Problem wad wzroku i schorzeń okulistycznych jest coraz bardziej powszechny. Pacjenci często nie zdają sobie sprawy, że z pozoru błahe objawy mogą prowadzić nie tylko do chorób oczu, ale i do ogólnoustrojowych schorzeń. Nie należy lekceważyć żadnych sygnałów, ponieważ bardzo istotny jest szybki czas rozpoznania choroby.
Przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się, jakie są przyczyny, objawy i sposoby na leczenie jaskry– http://pryzmat-okulistyka.pl/leczenie-jaskry/ – zaćmy i zapalenia spojówek.
Zaćma
Zaćma, inaczej określana kataraktą, to choroba oczu, prowadząca do częściowego bądź całkowitego zmętnienia soczewki.
Jej najczęstsza odmiana to zaćma starcza, której przyczyny zaćmy nie są do końca znane. Ten rodzaj zaćmy związany jest głównie ze starzeniem, któremu często towarzyszą zaburzenia metaboliczne. Dochodzi do obniżenia ostrości wzroku z daleka, jak i z bliska. Tej wady nie da się skorygować okularami. Ze względu na stopień zmętnienia, kataraktę starczą dzielimy na postać początkową, w której zmętnienie dopiero się rozpoczęło i na postać dojrzałą, gdzie zmętnienie obejmuje już całą soczewkę.
Katarakta występuje też u osób młodych. Najczęściej u tych zmagających się z krótkowzrocznością bądź cukrzycą. Zaćma ma charakter wrodzony lub nabyty. Jej starcza odmiana objawia się najczęściej:
– zaburzeniami widzenia charakteryzującymi się niewyraźnym i zmętnionym obrazem,
– w ekstremalnych przypadkach całkowitą utratą widzenia,
– zmianą koloru źrenicy z czarnego na szarobiały (powodem jest zmętnienie soczewki).
Nie istnieje metoda leczenia farmakologicznego. Z początku stosuje się krople, jednak konieczna jest operacja, polegająca na usunięciu zaćmy i wszczepieniu sztucznej soczewki. Niestety, nie mamy też wpływu na rozwój tej choroby. Jedyne, co możemy zrobić, to unikać szkodliwego promieniowania bądź palenia papierosów.
Jaskra
Uznawana za jedną z najczęściej występujących chorób, jaskra dotyka osoby w każdym wieku. Uszkadza nerw wzrokowy, doprowadzając do stopniowego pogorszenia wzroku, a w najgorszym przypadku do jego utraty. Jest niebezpieczna ze względu na swój bezobjawowy przebieg i powolny rozwój. Można wyróżnić jaskrę wtórną, czyli wywołaną z powodu innej choroby oczu (na przykład uraz lub nowotwór) i wrodzoną. Ta druga występuje najrzadziej i prawdopodobnie jest dziedziczna. Rozwija się u niemowląt i małych dzieci i najczęściej doprowadza do całkowitej utraty wzroku.
Przyczyny powstawania jaskry nie są do końca znane. Istnieją jednak czynniki ryzyka, które sprzyjają rozwojowi choroby. To między innymi:
– podwyższone ciśnienie wewnątrz gałki ocznej,
– wiek (po 35. roku życia),
– dziedziczność,
– migreny,
– stres,
– wysokie ciśnienie tętnicze,
– miażdżyca,
– hiperlipidemia,
– cukrzyca.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje jaskry: z otwartym kątem przesączenia i z zamykającym się kątem przesączenia. Rodzaj zależy od budowy przedniego odcinka oka. W przypadku pierwszej kategorii objawy nie dają o sobie znać przez lata. Rozwój choroby przebiega bezobjawowo i bezboleśnie, aż do kompletnego wyniszczenia nerwu wzrokowego. Druga, znacznie rzadziej występująca kategoria, charakteryzuje się wyraźnymi symptomami: ostre bóle głowy i oka, nudności, wymioty, zamglone i rozmywające się obrazy. Inne objawy to:
– zaczerwienienie oka,
– zawężenie pola widzenia (tzw. widzenie tunelowe),
– ogólne pogorszenie wzroku,
– widzenie tzw. aureoli wokół źródeł światła.
Mimo różniącego się przebiegu, zarówno jaskra z otwartym kątem przesączenia, jak i z zamkniętym, uszkadza włókna nerwu wzrokowego i prowadzi do zaników w polu widzenia.
Najistotniejszą kwestią jest prawidłowe rozpoznanie, które zadecyduje o dalszym leczeniu jaskry. Istotny jest też czas, dlatego, gdy tylko zauważymy u siebie niepokojące objawy, powinniśmy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.
Jaskra jest zespołem schorzeń, dlatego istnieje wiele metod leczenia. Decydującymi czynnikami są: wiek pacjenta, postać jaskry oraz stopień zaawansowania wady wzroku. Zazwyczaj zaczyna się od leczenia farmakologicznego bądź laserowego. Jeśli te metody nie przyniosą pożądanego efektu, pozostaje operacyjne leczenie jaskry. Za najskuteczniejszą metodę polecaną przez specjalistów uznaje się trabekulektomię, która polega na obniżeniu ciśnienia do momentu, aż postęp choroby zostanie całkowicie zahamowany.
Zapalenie spojówek
Zapalenie spojówek to najczęściej występująca choroba okulistyczna. Charakteryzuje się zapaleniem cienkiej błony śluzowej oka, która pokrywa część gałki ocznej i znajduje się w wewnętrznej części powieki. Często towarzyszy chorobom górnych dróg oddechowych. Zapalenie może przybrać formę infekcyjną bądź nieinfekcyjną. Za przyczynę tej choroby uważa się ropne bakterie (pneumokoki, paciorkowce, gronkowce), które zostają uaktywnione przez zatarcie oczu brudnymi dłońmi, dym papierosowy, chemikalia, kurz czy promieniowanie. Często diagnozowane jest uczuleniowe zapalenie spojówek, które związane jest z obecnością alergenu w otoczeniu chorego (np. substancje chemiczne, kurz, cząstki pochodzenia zwierzęcego, pyły roślinne, kosmetyki, bakterie). Zdarza się, że u noworodków występuje ostre zapalenie spojówek, spowodowane zakażeniem drobnoustrojami od matki podczas porodu.
Za najczęstszy objaw zapalenia spojówek uważa się silne przekrwienie gałki ocznej, pozostałe to:
– zaczerwienienie,
– pieczenie,
– niekontrolowane łzawienie,
– światłowstręt,
– obrzęk,
– szczypanie,
– ropna lub wodnista wydzielina.
Sposób leczenia zapalenia spojówek zależy od czynnika, który je spowodował. Początkowo zalecane są krople do oczu, a także stosowanie domowych sposobów, na przykład naparu z rumianku czy słabej herbaty. W przypadku bakteryjnego zapalenia spojówek należy rozpocząć leczenie antybiotykiem, który może występować w postaci maści, kropli czy tabletek. Jeżeli do podrażnienia doszło przez kontakt z substancjami chemicznymi, należy przede wszystkim przemyć starannie oczy, aby pozbyć się podrażniającej substancji. Jeśli leczymy się przewlekle, należy skonsultować się z lekarzem i pod jego nadzorem przyjmować odpowiednio dobrane leki. Zapalenie spojówek dotyka pacjentów najczęściej w okresie pylenia. Należy wtedy przyjmować zapisane przez lekarza leki przeciwhistaminowe.
Możesz załagodzić tę chorobę oczu poprzez:
– używanie tylko łagodnych kosmetyków,
– przykładanie zimnych okładów,
– nieprzebywanie w zakurzonych miejscach,
– odstawienie szkieł kontaktowych.
Istnieją również sposoby, aby zapobiegać powstawaniu zapalenia spojówek:
1. Pamiętaj o częstym myciem rąk, ponieważ znajduje się na nich najwięcej bakterii.
2. Nie pożyczaj od nikogo szkieł kontaktowych, noś tylko swoje.
3. Dbaj o odpowiednie przechowywanie soczewek.
4. Jeżeli przechodzisz jakąkolwiek infekcję oka, zrezygnuj całkowicie z makijażu.
5. Nie pożyczaj od innych kosmetyków.
6. Nie przecieraj chorego oka.
Staraj się postawić na profilaktykę, ponieważ leczenie zapalenia spojówek to głównie antybiotykoterapia, której długotrwałe stosowanie może prowadzić do zakażenia grzybami.
Dbaj o oczy na co dzień
Każda z chorób jest inna, jednak warto skupić się na codziennych staraniach, które pomogą zapobiec zaćmie, jaskrze i zapaleniu spojówek. Częste mycie rąk i niedotykanie czy nieprzecieranie oczu to chyba najważniejsze rady. Warto też przyjrzeć się używanym kosmetykom i unikać szkodliwego promieniowania oraz dymu papierosowego. Profilaktyczne działania w trosce o nasze oczy oraz rutynowe badania, mogą pomóc w uniknięciu tych nieprzyjemnych chorób.
Dowiedz się więcej o leczeniu choroby jaką jest żółta plamka oka.
2 komentarze